Puits Hottinguer

De schacht van Hottinguer, begonnen op 26 mei 1863, is 618 meter diep en daarmee een van de diepste in Frankrijk.
Om deze diepte te bereiken, had de schacht een voor die tijd innovatief afzuigsysteem, bedacht door directeur Zulma Blanchet. Hij bedacht een revolutionair atmosferisch afzuigsysteem dat gehuisvest was in een gebouw met de architectuur van de "Tour Malakoff".
Een revolutionair afzuigsysteem
Dit atmosferische buizensysteem blijft uniek in de wereld: in een buis met een diameter van 1,60 meter en een lengte van 550 meter (bewerkt in Le Creusot) kan de kooizuiger, door de zuiging die door het vacuüm wordt gecreëerd, 4,5 ton steenkool in 7 minuten opzuigen, terwijl het de galerijen belucht.
De Malakoff toren
Omdat het extractiesysteem zeer hoge installaties vereiste, werd tussen 1872 en 1876 een op Duitsland geïnspireerde Malakoff-toren gebouwd om het geraamte van de Hottinguer-schacht en de extractiemachine te beschermen.
De erfgoedwaarde van dit gebouw wordt al sinds het einde van de 19e eeuw erkend, er worden bezoeken georganiseerd en memoires geschreven.
Vandaag wordt dit bouwwerk erkend als een van de belangrijkste voorbeelden van ons industrieel erfgoed en zijn er verschillende boeken over geschreven.
Dit monument is kandidaat voor classificatie als Historisch Monument en wordt momenteel grondig gerenoveerd.
De afzetting voldeed echter niet aan de verwachtingen van Zulma Blanchet, want er werd pas steenkool gevonden op een diepte van 618 meter op 17 november 1871 (dat is 8 jaar na het begin van de prospectie!!). De atmosferische winning werd rond 1884 gestaakt en de schacht werd in 1936 gesloten.
In 1910 werd een elektriciteitscentrale toegevoegd aan het monumentale gebouw, die elektriciteit leverde aan dorpen tot aan Autun en de Côte de Beaune (Meursault, Volnay en Pommard) (tot juni 1943).