Réserve naturelle du Sabot

Het nationale natuurreservaat Sabot de Frotey-lès-Vesoul is een kalksteenplateau dat oorspronkelijk bedekt was met een bos, dat al in de Middeleeuwen werd geëxploiteerd. Daarna werd het terrein gebruikt voor verschillende teelten en rondtrekkende begrazing. Het had een belangrijke economische rol: de inwoners van Frotey konden er hun koeien, geiten en schapen laten grazen. Dankzij deze praktijken kon lange tijd een open landschap van droge graslanden in stand worden gehouden.
Na 1960 werd de Sabot verlaten ten voordele van meer productieve weiden. Dit had tot gevolg dat de graslanden overwoekerd raakten met bomen en struiken zoals de Oostenrijkse zwarte den en buxus.
Het nationale reservaat werd in 1981 gecreëerd op 98 hectare van de gemeente Frotey, met als doel de graslanden van groot ecologisch belang te behouden. Om de uitbreiding van houtachtige planten op het grasland te beperken, wordt sinds 1988 gemaaid (dennen, buxus, doornen, enz.) en sinds 1992 wordt in bepaalde sectoren laat gemaaid. Sinds 2000 is een kleine schaapskudde geherintroduceerd die door haar extensieve begrazing bijdraagt tot een goede diversiteit van flora en fauna. Deze configuratie is dus gunstig voor de expressie van planten en dieren van warme en droge milieus, die in de sector niet veel voorkomen.
Onder de meer dan 380 geïnventariseerde planten, zowel zeldzame als meer algemene, kan het geval van de Apennijnse helianthemum worden genoemd, die van mei tot juni overvloedig bloeit op de richel. Een twintigtal soorten orchideeën delen de gazons, heggen en open hakhout.
Onder de vele vogels valt de aanwezigheid van de Europese nachtzwaluw op, een vreemde crepusculaire en nachtelijke vogel die afhankelijk is van de rijke entomologische fauna, waaronder orthoptera (krekels, sprinkhanen en sprinkhanen) en nachtvlinders (meer dan 500 soorten). Inventarisaties (vlinders, zwammen, enz.) en diverse wetenschappelijke controles (orthoptera, vogels, orchideeën, plantengroepen, enz.) maken het mogelijk de evolutie van de fauna en flora te volgen, evenals de impact van de werkzaamheden op het gebied van de ecologische engineering.

Het reservaat is voor de helft gemeenschappelijk en voor de andere helft verdeeld over tientallen privépercelen. Wandelaars zijn welkom, maar worden verzocht de hekken en afrasteringen zorgvuldig te respecteren. Zij hebben vrije toegang tot de bewegwijzerde paden, die ideaal zijn voor één of meer naturalistische bezoeken aan het reservaat. Vlakbij is er een toeristisch vliegveld en een motorcrossbaan.

Het bezoek aan het reservaat is interessant voor kinderen vanaf 10 jaar. Een aantal borden helpt om de site te begrijpen. Bezoekers wordt echter gevraagd veel respect te tonen voor de flora en fauna. Deze activiteit is gratis en niet toegankelijk met een kinderwagen.
9Km, 3u, 120m hoogteverschil!

De legende van de hoef van Frotey:
In de tijd van de kruistochten klopte op een avond een in het zwart geklede ridder op een eveneens zwart paard aan de deur van het kasteel van Montaigu, dat de vallei van de Durgeon beheerste. De heer van de plaats was naar het Heilige Land vertrokken, met achterlating van zijn jonge en mooie vrouw, die, met toestemming van haar kapelaan, de reiziger asiel verleende.
De ridder, een fabelachtig verteller, werd nooit moe zijn publiek te boeien tijdens de nachtwaken. De jonge edelvrouw was zelfs bijna in de ban van hem. De duivel, die voelde dat hij de deugdzaamheid van de dame kon testen, begon de mooie vrouw te verleiden.
Die avond vertelde hij haar er alles over en voelde dat zij niet ver was om te bezwijken voor zijn galanterijen en tedere woorden. Toen een trompet klonk in de verte. Het was de Heer die terugkeerde van de kruistocht. De duivel, bang, vluchtte onmiddellijk.
Toen hij uit het raam sprong, verloor hij een hoef in zijn race, die, bij toverslag, op dat moment versteend was. Deze duivelshoef is vandaag de dag nog steeds te zien en getuigt van de deugdzaamheid van de mooie dame.