Prieuré Saint Martin

Volgens de geschriften (waaronder het goed gedocumenteerde boek van Anatole de Charmasse uit de 19e eeuw) is dit de geschiedenis van de Priorij:
Na de doortocht van Sint-Maarten, die de streek evangeliseerde, was deze plaats het eerste christelijke heiligdom in de streek. Het precieze tijdstip van de stichting van de Priorij is onbekend. De Priorij wordt voor het eerst vermeld in 843 in een oorkonde waarin Karel de Kale het gezag van de kerk van Autun over deze instelling bevestigt. In feite dateert haar oorsprong van vóór deze datum en wordt zij verward met die van de kerk van Autun. In 994 stond de bisschop van Autun de priorij af aan de abt van Cluny, Odilon, en onder de vele prioren van Mesvres werd Hugues de Beaufort abt van Cluny en Pierre de Beaufort werd paus onder de naam van Gregorius XI, de laatste paus in Avignon, die hij in 1377 naar Rome verliet.
De heerlijke rechten die de prior genoot waren talrijk: hoge, middelbare en lage rechtspraak, het recht om te waken en te waken over alle inwoners van Mesvres en omstreken, het recht op banaliteit (oven en molen), om slechts de voornaamste te noemen.
De Priorij bleef onder het gezag van de Abdij van Cluny tot de revolutie. Na de revolutie werden de priorijgebouwen omgevormd tot een boerderij.
In zijn hoogtijdagen waren de priorijgebouwen rond het klooster gesitueerd. De priorijkerk bestond uit één schip, waaraan door de toevoeging van twee kapellen de vorm van een kruis werd gegeven. Een prachtige vierkante toren van 49 meter hoog stond in het midden van het klooster. Van de oorspronkelijke gebouwen is alleen nog het grote L-vormige gebouw over, waarin de prior en de monniken woonden, en een van de twee zijkapellen van de priorijkerk. De andere gebouwen zijn verdwenen, de kloostergang is verwoest, de toren is in 1836 ingestort en het schip is vervangen door een schuur. De molen van de monniken aan de rand van de beek die door de Mesvrin wordt gevoed bestaat nog steeds, hij is verbouwd en doet nu dienst als woning.