Eglise Saint-Gilles

De huidige kerk werd in 1865-1866 gebouwd ter vervanging van een zeer oude, in onbruik geraakte kapel die aan Sint-Gillis was gewijd. Pas op 9 april 1862 werd Sint-Gillis bij keizerlijk decreet van keizer Napoleon III tot gemeente uitgeroepen.
Op 20 juni 1862 werd de gemeente georganiseerd met haar eerste burgemeester en gemeenteraad, die twee jaar later een inschrijving lanceerden voor de aankoop van de gebouwen Desmarets, oorspronkelijk gebouwd door een koninklijke thesaurier.
Het gemeentehuis en de school werden in deze gebouwen ondergebracht en in 1866 werden, als onderdeel van de aankoop, de winkels omgebouwd tot kerk en geschikt gemaakt voor de eredienst.
Het uiterlijk van de kerk is ongewoon, aangezien de winkels bestonden uit een enorm gebouw, zeer solide gebouwd op een van de mooiste kelders in de omgeving. Drie traveeën (vaten) werden gebruikt voor de kerk, de vierde (stal) als sacristie en de vijfde (schuur) als voorraadkamer en vervolgens als dienstbodeverblijf. De bisschop van Autun schreef in 1901 aan de prefect dat de kelder vol water stond en een klein meer vormde.
De kerk heeft dus noch een apsis noch een transept en is niet in de vorm van een Latijns kruis zoals de traditie voorschrijft. De gemeente moest wachten tot zij over de middelen beschikte om de gebouwen te kopen, waar de klokkentoren-porch in 1889-1890 werd gebouwd volgens de plannen van de Parijse architect François Dulac uit 1888.