Château et Parc Vauvert

Het park van Vauvert wordt gevoed door de Beuvron, meer bepaald door een ondergronds stenen aquaduct uit 1700.

Een pad nodigt uit tot een wandeling, omgeven door verschillende soorten tuinen (Engelse tuingeest en Franse tuingeest).

Geschiedenis:
- Vauvert komt van Val vert: groene weide, kreupelhout en is vandaag ongeveer 7,65 ha groot.
- In de 16e eeuw stond er in de rue de Druyes een kleine boerderij met een schuur en een huis, La Coulemelle genaamd. Het park was toen samengesteld uit grond die aan verschillende eigenaars toebehoorde.
- 10 november 1697: de pachtboerderij wordt door Sr-Grasset verkocht aan Rioult de Douilly, Meester van de Requesten en Raadslid in het Parlement van Parijs.
- Van 1700 tot 1702: hij koopt verschillende stukken land en ontwerpt een lustpark. Hij plantte linden en taxusbomen (in de Franse tuinstijl).
Bouw van het kasteel (classicisme) met stallen en loodsen (nu het Huis van het Onderwijs) in deze periode.

- 1754: Philiberte Lamy, echtgenote van de markies d'Argence, baron van St-Pierre-du-Mont, wordt erfgename.
De naam van het park is Parc d'Argence, zoals blijkt uit het wapen op de poort.

- Tijdens de Revolutie: werden er aardappelen geplant op de binnenplaats

- 1794-1795: krijgsgevangenen en soldaten kwamen er bijeen.
- 1800: Guingat, een houthandelaar in Clamecy, verkoopt de in 1700 geplante bomen en plant fruitbomen, maar de bloembedden en bloemen verdwijnen.
- 1828: Millelot voegt de monumentale stenen trap toe en herplant veel bomen.
- 1875: Théodore Tenaille-Saligny, een Parijse gemeenteraadslid en voormalig prefect, doet een beroep op een landschapsarchitect om een bochtig landschap te creëren, dat uitnodigt tot een wandeling, door gebruik te maken van de natuurlijke rotswand van het terrein.
- 1943: aankoop door de stad Clamecy (3.650.000 frank): huisvesting van de collecties van het museum en bouw van een middelbare school in de open lucht. Het project is niettemin opgegeven. Alleen het sport- en recreatieprogramma werd uitgevoerd (voetbalveld, tennisbaan, jeu de boulesbaan, kinderspelen, enz.)
tot de revolutie. Ze werden op 6 augustus 1809 opnieuw officieel door de gemeenteraad aangenomen.

Vandaag is het echter een echte groene long voor de inwoners van Clamecy - en iedereen die er vrij kan rondlopen. Het kasteel kan niet worden bezocht, omdat het momenteel onderdak biedt aan de Espace Social des Vaux d'Yonne (het sociale centrum van Clamecy).

Op dit moment zijn er verschillende soorten hout, waaronder de volgende: Sequoia, Lake maple, Arizona cipres, Ginko, Virginia tulpenboom...

Een extraatje: In de richting van de poort, rue des Granges, moet het wapenschild van de stad Clamecy in het ijzerwerk, bovenaan de poort, te zien zijn. Ze zijn geblazoeneerd: Azure semé de billets d'or au lion du même, armé et lampassé de gueules, brochant sur le tout. Zij komen voor het eerst voor op het zegel van Willem IV, graaf van Nevers en Auxerre, en heer van Clamecy, wat het identieke wapenschild voor deze drie steden verklaart. De zegels van het provoostambt van Clamecy gebruiken deze wapenschilden in de 13e eeuw, zoals de stad ze gebruikt