Église Saint-Roch

De kerk van Saint-Roch, die vroeger Saint-Sébastien heette, dateert uit de 12e eeuw. De kerk, die op een grote rots staat en nu gewijd is aan Sint Roch, is de voormalige slotkapel van de heren van Uchon. Het koninklijke wapen van Frankrijk, bestaande uit drie fleurs-de-lis, staat boven het raam van de klokkentoren. Het is een klein gebouwtje van 21,50 m x 10 m, met een zeer eenvoudige langwerpige plattegrond. Een rechthoekig romaans schip zonder gewelf wordt verlengd door een smaller transept dat via een brede halfronde boog uitkomt op een licht langwerpig koor met een plat chevet en een sacristie. Het koor werd in 1347 gebouwd door koningin Jeanne de Navarre, dochter van Lodewijk X de Hutin en Marguerite de Bourgogne; het heeft een interessant geribbeld dak, met brede bogen die zijn uitgehold in kelders en op de hoeken rusten op culs-de-lampe. Een grote lancetopening met een flamboyante vulling verlicht het chevet. De rondboogramen in het schip zijn waarschijnlijk vergroot. De gevel van de westgevel heeft een deuropening met een zeer smal raam, maar de toegang tot de kerk is nu via een zijdeur. Boven het dwarsschip verheft zich een rechthoekige klokkentoren. Net als de rest van het gebouw is het bedekt met leien en heeft het rondboogopeningen met klokkenstoelen op de bovenverdieping. Dikke glazen steunberen ondersteunen de muren van het schip en het koor. Het altaar in het koor en dat in het schip zijn versierd met uitgebreide gotische arcaturen. Links van het altaar bevindt zich een kleine nis met gotische decoratie, waarin ooit een reliekschrijn stond met de overblijfselen van Sint Sebastiaan, voorwerp van belangrijke pelgrimstochten na de pestepidemieën van 1502 en 1652.