Eglise abbatiale de Pontigny

(12e - 17e eeuw)
De abdijkerk van Pontigny is een van de mooiste voorbeelden van cisterciënzer kerken die in Frankrijk te zien zijn. Zelden hebben de adel, de zuiverheid en het elan van de cisterciënzer architectuur zo'n perfectie bereikt. De abdij van Pontigny, de tweede dochter van Cîteaux, werd in 1114 gesticht aan de oevers van de Serein, op de grens van Bourgondië en Champagne, maar de huidige abdijkerk werd tussen 1137 en 1150 in twee fasen gebouwd. De stijl ervan ligt precies op de overgang tussen Romaans en Gotiek. Het voorportaal heeft een kruisgewelf. De zijbeuken en de dwarsbalken van het transept zijn ook kruisgewelven, net als het schip, dat trouwens het eerste geribde gewelf in Bourgondië was.
Aan het einde van de 12e eeuw werd het oorspronkelijke platte chevet afgebroken en vervangen door het huidige elegante gotische koor. Het kreeg al snel grote invloed en stichtte negentien rechtstreekse "dochterabdijen", die op hun beurt vijfenveertig andere stichtten. In de 12e en 13e eeuw verwelkomde Pontigny drie Engelse aartsbisschoppen in ballingschap: Thomas Becket, Stephen Langton en Edmund van Abingdon en trekt nog steeds veel Engelse pelgrims aan. Het park van ongeveer tien hectare wordt doorsneden door een molengracht en omvat een laan met haagbeuken, een lindenlaan die naar de abdijkerk leidt, een gazon beplant met driehonderd jaar oude bomen, twee monolithische bassins en een natuurlijk gazon.